Brooklyn, New York, is een broedplaats voor leuke nieuwe bandjes die hun inspiratiebronnen vooral halen uit de Britse en Amerikaanse wave van de jaren tachtig en begin jaren negentig. Vorig jaar waren de debuutplaten van Vampire Weekend en Vivian Girls al plezierige verrassingen, recentelijk brachten The Pains of being pure at Heart en Crystal Stilts hun eerste langspelers uit, van beide bands was eerder al een EP verschenen. TPOBPAH is duidelijk geïnspireerd door bands als Jesus and Mary Chain, The Pastels en het tegenwoordige weer bijzonder hippe My bloody Valentine. Originaliteit is beslist niet het sterkste punt, maar wat de plaat toch bijzonder aangenaam maakt zijn de over het algemeen sterke songs, uptempo en melodieus, met meer popkenmerken dan hun zwaarmoediger inspiratiebronnen. Liedjes om verliefd op te worden, die naar voorjaar geuren, gespeend van enige pretentie, maar wel heel erg lekker...
Crystal Stilts tapt op de CD Alight of Night uit een beduidend minder vrolijk vaatje, maar hun muziek is des te intrigerender. De plaat werd geproduceerd door Hamish Kilgour, jawel, de man die samen met broer David de Nieuwzeelandse band The Clean oprichtte, en dat is te horen aan de sound van deze plaat. De jaren tachtig Flying Nunsound van Clean, Chills en Straitjacket Fits is nooit ver weg, en dat deze bands op hun beurt weer beïnvloed waren door Velvet Underground, is dan ook hier terug te horen. maar ook Crystal Stilts epigonisme wordt gered door de sterke songs, minder melodieus en upempo dan bij TPOBPAH, eerder somber, dreigend, zoals ooit ook Joy Division klonk. De perfecte soundtrack voor een wereld in (krediet)crisis?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten